با دقت در روند تحولات یک ماهه اخیر می توان نقش ماهیگیری به سبک اصلاح طلبی را به خوبی مشاهده نمود. هفت تیر کشان سیاسی که فقط منتظر آب گل آلود هستند تا بر موج مردم مظلوم سوار شوند و عقده های سالیان دور از قدرت خود را بگشایند.
علیرغم همه ضعف ها و نقص های مدیریت امنیتی کشور در ایام انتخابات، بالاخره با کوشش نیروهای فداکار بسیجی و امنیتی و تلاش موثر صدا و سیما با استفاده از کارشناسان و متخصصان عملیات روانی، کودتای رسانه ای و نرم دشمن خنثی شد و با افشای ماهیت اصلاح طلبان شورشی، صف آنان را از مردمی که سلیقه ای بجز احمدی نژاد داشتند، جدا کرده تا تعداد کل یاران براندازی سبز موسوی (نه رای دهندگان به موسوی) مشخص شود.
حنای موسوی دیگر رنگی ندارد. موسوی به غلط تصور کرد که هر کس به او رای داده پس به براندازی سبزش و مقابله او با ارکان نظام یعنی ولایت فقیه و شورای نگهبان پیوسته. به نمودار زیر نگاه کنید:
این نمودار که از بخش آنالیز روندهای گوگل Trends googleتهیه شده نشان می دهد که تشنگی افکار عمومی نسبت «بیانیه های موسوی» تا چه اندازه بوده است. اوج جستجوی کاربران اینترنتی برای یافتن بیانیه موسوی مربوط به 13 ژوئن (23 خرداد) یعنی یک روز پس از انتخابات است. موضع موسوی که مشخص شد افکار عمومی به موسوی و بیانیه هایش بی اعتنا شد.
یک اوج دیگر در جستجوی افکار عمومی نسبت به بیانیه های موسوی مشاهده می شود و آن 20 ژوئن (30 خرداد) است که مربوط به روز پس از خطبه های نماز جمعه رهبری است که آن هم مردم می خواستند ببینند که موسوی چه نظری درباره این خطبه ها داشت که البته موسوی تا چند روز هیچ بیانیه ای نداد و افکار عمومی از اطراف موسوی و افاضاتش پراکنده شدند و موسوی ماند و کوله باری از سیاه کاری و بیانیه های بی خواننده.
موسوی اساساً سرهنگ بی هنگ شد
به نقل از : http://islamic.mihanblog.com/
http://iranpolitics.blogfa.com/post-240.aspx